در قالب انفرادی:
مزایا:
• فرایند ساده‌تر.
• مالیات مقطوع با توجه به درآمد قبلی و ضرایب تعیین می‌شه.
• برای مودیان کم‌درآمد معمولاً به‌صرفه‌تره.
معایب:
• تمام درآمد به نام یک نفر ثبت می‌شه و مالیات کامل به عهده اون فرد هست.
• اگر درآمد بالاتر از حد نصاب تعیین شده باشه، از شمول تبصره خارج می‌شی و باید اظهارنامه کامل بدی.
۳. در قالب مشارکتی (پرونده مشارکت مدنی):
مزایا:
• درآمد کل مشارکت بین شرکا تقسیم می‌شه؛ اگر هر شریک سهم کمی داشته باشه، احتمال بیشتری هست که مشمول تبصره ۱۰۰ بشن.
• ممکنه مالیات کلی کمتر از حالت انفرادی بشه (مخصوصاً وقتی درآمد بالاست ولی تعداد شرکا هم بالاست).
معایب:
• ثبت و مدیریت مشارکت پیچیده‌تره.
• بعضی اداره‌های مالیاتی سخت‌گیری بیشتری روی مشارکت‌ها دارن.
• در صورت اختلاف شرکا، مسئولیت مالیاتی هم دچار مشکل می‌شه.
درصورت پرکردن فرم تبصره 100 تکلیف خرید ها و هزینه به چه صورته؟
تو با پر کردن فرم تبصره ۱۰۰، اعلام می‌کنی که:
• درآمدت زیر سقف مشخص (مثلاً 180میلیارد تومان در سال ۱۴۰۲) بوده،
• قبول می‌کنی مالیات مقطوع تعیین‌شده توسط سازمان مالیاتی رو پرداخت کنی،
• و از ارائه اظهارنامه کامل، دفاتر قانونی، صورت سود و زیان و اسناد هزینه‌ای معاف می‌شی.
تکلیف خرید و هزینه‌ها در تبصره ۱۰۰:
1. اداره مالیات ازت نمی‌خواد رسید خرید یا فاکتور هزینه‌ها رو ارائه بدی.
یعنی هزینه‌ها و خریدها تأثیری روی محاسبه مالیات ندارن، چون مالیات بر اساس ضرایب مقطوع محاسبه شده.
2. نمی‌تونی هزینه‌هات رو برای کاهش مالیات اعلام کنی.
چون در تبصره ۱۰۰، محاسبه مالیات براساس سود واقعی نیست، بلکه براساس درصدی از درآمد سال گذشته یا ضرایب مشخص هست.
3. اگر بخوای از هزینه‌هات استفاده کنی (مثلاً برای کاهش مالیات) باید از تبصره انصراف بدی و اظهارنامه کامل بدی، که دیگه شامل تبصره نمی‌شی.
4. دفاتر خرید و فروش و صورت‌حساب‌ها باید نگهداری شود.
نکته مهم: حتی اگر مشمول تبصره ۱۰۰ هستی، باز هم اگر اداره مالیات بخواد رسیدگی کنه (مثلاً در بررسی‌های سال‌های بعد یا در بررسی کد اقتصادی و اعتبار مالیاتی)، داشتن مستندات به نفعته.
ارسال نظر